Hejnice – leżą nieopodal Frydlantu w północnych Czechach, w dolinie rzeki Witki (Smedy) u podnóża stromych stoków Gór Izerskich, na wysokości 350-400 m n.p.m. Miasto liczy niecałe 3 tyś. mieszkańców. Najstarsza pisemna wzmianka o Hejnicach pochodzi z roku 1381. Za początek rozwoju miejscowości uważa się jednak już rok 1211, który wiąże się z budową pierwszej drewnianej kapliczki wzniesionej w miejscu dzisiejszego barokowego kościoła. W jej stropowej belce wyciosano napis „Anno Domini MCCXI”. Datowanie to zachowano, przenosząc je w trakcie budowy kamiennej kaplicy w roku 1252 na zworniku jej sklepienia. Przed rokiem 1472 kaplicę rozbudowano do postaci gotyckiego kościoła, który z czasem przebudowano na barokową świątynię, konsekrowaną w roku 1725. Powstanie, rozkwit czy upadek miasta zawsze związany byt z pielgrzymkami do drewnianej gotyckiej figurki Madonny z Jezusem na rękach. Dla posługi pielgrzymom w roku 1696 przy kościele wybudowano klasztor.
Hejnice są węzłem dróg, szlaków rowerowych i pieszych. Warto odwiedzić hejnicki basen, zabezpieczone punkty widokowe na wierzchołkach skał, wodospady, jeziora zaporowe i szczyty gór, zamek we Frydlancie, kolumnadę i restaurację w kształcie olbrzymiej beczki w Łaźniach Libverda, a także Smedavę – miejsce z czynnym cały rok wielkim parkingiem i schroniskiem na skrzyżowaniu szlaków turystycznych (pieszych i rowerowych), dogodny punkt wyjścia na narciarską magistralę biegową. Wspinacze skałkowi dobrze znają liczne granitowe formy skalne w okolicznych partiach gór.
W ostatnich latach Hejnice znów stają się znaczącym ośrodkiem pielgrzymkowym, z bazyliką Nawiedzenia św. Elżbiety i zabytkowym budynkiem dawnego klasztoru, który po generalnym remoncie mieści od 2001 roku Międzynarodowe Centrum Duchowej Odnowy.
Hejnice mają wkład w historię Mirska. Z Mirska do Hejnic wiodła tzw. „Droga pielgrzymów”.
Nieopodal cmentarza stał w polach drewniany krzyż – koło niego biegnie polna droga prowadząca dawniej z Mirska w kierunku zachodnim, aż do Jindrichovic pod Smrkem w Czechach. Drogą tą podążali bardzo często pielgrzymi z Mirska, stąd zwała się ona „Drogą Pielgrzymów”. Pole wokół krzyża nazywano „Polem Krzyża”.
Trasa pielgrzymkowa wiodła poprzez Jindrichovice, Nove Mesto do Hejnic. Na początku XX wieku dokładnie na tej trasie na odcinku Mirsk-Jidrichovice położono linię kolejową.
O pielgrzymkach pisał Bergemann w swojej kronice „Beschreibung und Geschichte der Stadt Friedeberg am Queis”. Wspomina on o wybudowaniu kaplicy w 1211 r. w Hejnicach, do której często pielgrzymowano z Mirska. Pielgrzymki te były wielokrotnie organizowane prze proboszcza Wolfa (w latach 1713-1730). Proboszcz ten prowadził co rok pielgrzymki (procesje) z Chmielenia i Grudzy do Hejnic.
W chwili obecnej krzyża już nie ma – został zniszczony kilka lat temu.
Wydaje mi się, że warto byłoby się zastanowić nad przywróceniem tradycji pielgrzymek do Sanktuarium w Hejnicach, zwłaszcza, że nie tylko bazylika stanowi o atrakcyjności Hejnic. Dla miłośników piękna przyrody i osób chętnych do kontaktu z naturą okolice te będą miejscem, do którego wielokrotnie będą powracali.
